तपाईं अहिले बिचार / अनुभूति सम्बन्धी खबरहरु हेर्दै हुहुन्छ |
नेपालको राजनीति, कर्मचारी र देशको भविष्य
देश, समाज आफैंमा गलत पक्कै हुदैनन् । भगवान बुद्धको जन्मभूमि र विश्वको शीर सगरमाथाको देश नेपाल के सुन्दर र शान्त नेपाल भनेर नारामा मात्र सिमीत रहने हो ? साच्चै कहिले बन्ला त मेरो सुन्दर देश नेपाल ! देशको न्याय प्रणाली तथा न्याय सम्पादनमा रहेका प्रशासनमा असल कर्मचारीको खडेरी र कानून् उल्लाङघन् गर्ने अपराधीलाई राजनितीक दलले संरक्षण गर्नाले देशले सकारात्मक विकासको गति लिन सकिरहेको छैन । आफ्नो स्वार्थपूर्ति गर्न देशका धमिराहरूफुर्सदमा
छुसकको एक फन्को
‘छुसक’को छुट्टी ६ दिन लगतार हुने भयो । सेप्टेम्बर २८ देखि अक्टोबर ३ सम्म । पहिलेका वर्षहरु छुसकमा ३ दिन मात्र छुट्टी हुन्थ्यो । यो बर्ष अक्टोबर २ सोमबार विदा थिएन । १ गते आइतबार आर्मी दिवस, आइतबार सार्वजनिक विदा भएकोले २ गते पनि सार्वजानिक विदा दिने निर्णय कोरियन सरकारले गर्यो । ३ गते राष्ट्रिय दिवसको विदा थियो । धेरै पछि होला यति लामो विदा पाएको । हिडियो कम्पनी छाडेरफुर्सदमा
एउटा देश टुक्रिएर दुइटा
पाँच वर्ष अगाडि शिक्षण पेशामा आवद्व हुँदाहुँदै छोडेर वैदेशिक रोजगारीको लागि दक्षिण कोरिया आइयो । हामीलाई थाहै छ पछिल्लो समय त झन् आफ्नो देश, परिवार सबैथोक छोडेर परदेशिनु पर्ने नेपालीहरुको लागि नियति नै बनिसकेको छ । विदेशमा समय र नियम कानुनको अति नै ख्याल गरिन्छ । सुरुसुरुमा हामीलाई तिनै कुराहरु सङ्ग अभ्यस्त हुन समय लाग्छ । मानिसहरु काम गर्ने समयमा काम र त्यसबाहेक बिदाको समयमा मनोरञ्जन गर्ने, साथिभाइ आफन्त सङ्गफुर्सदमा
इन्वाङ्सानबाट सौल सहरलाई एक नजर
यो बर्षको छुसकको बिदा अघिल्लो बर्ष भन्दा फरक तरिकाले बिताउने मन थियो । सधै दोङ्देमुनमा गयो संस्थाहरुले विभिन्न बहानामा गरिने सांगितिक कार्यक्रमहरुमा दौडियो । कति हेर्नु कन्सर्ट कति सुन्नु गीत ? मनमा कुनै अग्लो डाँडामा गएर सौल शहरलाई राम्ररी नियाल्ने मन थियो । मानौ म प्रेममा छु । अनि प्रेमिकाको अनुहार नियाल्न चाहन्छु । छुसकको दोश्रो दिन दोङ्देमुन नै पुगियो । काठमाडौको असन बजारमा बरु अली सहज होला तर योफुर्सदमा
कोरियाली अनुभव – आवाज एउटै सुनाई फरक
कोरिया आई पुगेको दुईहप्ता भएको थियो । छुट्टिको दिनको साँझपख दाइहरूसँगै घुम्न निस्किएँ । हामी बसेको कोठा नजिकै सडक पार गरिसके पछि एउटा खोल्ची आइपुग्दो रहेछ । खोल्ची हानाम् सिटीको वीचमा पर्दो रहेछ । हामी सबै साईकल लिएर त्यहि खोल्ची हुँदै निस्क्यौँ । खोल्चीमा कञ्चन पानी कलकल बगिरहेको थियो । माछाहरू पानी भित्र कत्ला फिजाउदै उडिरहेको देखिन्थ्यो । खोल्चीको दुबै किनारामा मान्छे हिँड्ने सानो बाटो थियो भने एक साईडमा साईकल मात्रफुर्सदमा
क्यान्सर रोगीहरूको मानसिक स्वास्थ्यमा सकारात्मक प्रभाव पार्न नेपालमा बस्न चाहान्छु – टेरिसा तामाङ
नेपाल हिमालयको काखमा अवस्थित सुन्दर देश हो । यो देश मनोरम दृष्य र जीवन्त संस्कृतिको लागि सुप्रसिद्ध छ । यति हुँदाहुँदै पनि नेपालीहरुमा लुकेको धेरै समस्या र बेथाहरु छन् । यस मध्ये एउटा जटिल र गम्भिर समस्या हो “क्यान्सर रोगीहरूको मानसिक स्वास्थ्य” । एक अध्ययनले क्यान्सर बिरामीहरूमा आत्महत्याबाट मृत्यु हुने दर सामान्य जनसंख्याको तुलनामा ८५ प्रतिशतले बढी रहेको देखाएको छ । यसै कुरालाई मध्यनजर गर्दै विगत लामो समयदखी क्यान्सर रोगीहरूकोफुर्सदमा
जेजुमा दुई दिन
बाला राई कोरियाको मानव संसाधन विकास सेवा HRD कोरियाले भाषा अनुवादक तथा परामर्शदाताहरुको लागि आयोजना गरेको ‘EPS समर्थक रोजगार योग्यता सुदृढीकरण कार्यशाला २०२३’ यो पटक कोरियाको मुख्य पर्यटकिय स्थल जेजु टापूमा सम्पन्न भयो । म पनि HRD कोरिया ख्यङनाम शाखामा भाषा अनुवादक तथा परामर्शदाताको रुपमा काम गर्दै आएकोले उक्त प्रशिक्षणमा सहभागीता जनाउने अवसर मिलेको थियो । म २०१३ मा परिवारसहित जेजु टाँपू घुम्न गएको थिएँ। त्यो बेला जेजु टाँपूको भौगोलिकफुर्सदमा
सुन्छन महोत्सव हेरेर फर्किदा
ग्लोवल लोकल लिडर, अर्थात् ख्यङसाङनाम्दो प्रान्तको बहुसाँस्कृतिक परिवारभित्रका प्रगतिशिल महिलाहरुको समूह । विभिन्न मुलुकको कलासंस्कृतिलाई आदानप्रदान गर्दै स्थानीय तहमा जनचेतना जगाउदै सामाजिक क्षेत्रमा हातेमालो गर्दै अघि बढ्ने लक्ष्यसहित ख्यङसाङनाम्दो बहुसाँस्कृतिक परिवार केन्द्रको मातहतमा रहेर गतवर्षदेखि सुरु भएको उक्त समूह ‘ग्लोबल लोकल लिडर २०२३’ मा भने मैंले पनि सहभागिता जनाएको छु । यहि समूहको दोस्रो कार्यक्रम अन्तर्गत गत शनिबार झल्लानाम्दोको सुन्छन शहरमा रहेको ऐतिहासिक तथा अत्यन्तै रमणीय स्थलमा चलिरहेको ‘सुन्छनमान अन्तर्राष्ट्रियफुर्सदमा
आमा
हाम्रो घर देखि दस मिनेट ओरालो झरे पछि हाम्री ठूली दिदीको मितिनीको घर छ । हाम्रा घर देखि ओरालो झेरे खत्रीका घरहरु छन् । दिदीको मितिनी पनि खत्री नै हुन । आमा बेला बेलामा गफिन मितिनी आमाकोमा जान्थिन् । कहिले कही अलि कति धान बोकेर आउँथिन् । कहिले कही एउटा गुन्द्री बोकेर आउँथिन् । मितबा घरमा थिएनन् । तिनी ईन्डियामा थिए भन्थे । कहिले कही आएको याद छ । तिनीफुर्सदमा
बाआमा !
मेरा बा आफै बिन्दास थिए । छन् । गाउँघरका गफ बुन्छन् । गाउँलेलाई सुनाउँछन् । मस्तराम । मान्छेको गफमा गफिन्छन् । बाँकी एक थान खुँखार कम्युनिष्ट हुन् । उनलाई माओ, लेलिन, माक्स वा चे जस्ता नेता कुन चराको नाम हो थाहा छैन । तै पनि जब्बर कम्युनिष्ट हुन् । उनी गाउँकै कमरेडका गफ सुन्छन् र गफ लाउँछन् । अरु जे मिले पनि नमिले पनि हामी झन्डै सर्बहारा भन्न सकिदो होफुर्सदमा
