तपाईं अहिले साहित्य सम्बन्धी खबरहरु हेर्दै हुहुन्छ |

ह्यारी बोण्ड, १३ असार/सौल कोरिया कोरियाव्यापी खुला नेपाली कविता लेखन प्रतियोगितामा कवि युवराज फुँयालको कविता “पेट भरिएको सपना”ले प्रथम स्थान हासिल गरेको छ । अन्तर्राष्ट्रिय नेपाली साहित्य समाज (अनेसास) दक्षिण कोरिया शाखाले हालै सम्पन्न गरेको उक्त प्रतियोगितामा कुल ४३ कविताहरूलाई उछिन्दै कोरियामै कार्यरत मोरङका कवि फुँयालको कविता प्रथम भएको हो । प्रतियोगितामा बाग्लुङका कवि निर्दोष शिवको कविता “के रैछ यो जिन्दगी”ले दोस्रो र नुवाकोटका कवि माधव लम्सालको कविता “लाहुरेको सम्झना”लेफुर्सदमा

को हौं तिमी ? भन्नुस पत्रकार महोदय ! मेरो गर्भमा हुर्किदै गरेको एउटा भ्रुणको नामाकरण गर्ने जात तोकिदिने थर झुन्ड्याइ दिने अनि एउटी चेलीको नारित्व माथि अनेकन कुरुप बिल्लाहरू भिराइ दिने भन तिमी सत्य तत्थ्य समचार लेख्ने पत्रकार हौ कि!! एउटा ज्योतिषि अनि लामा खेन्पो को हौ तिमी ? फेरि भन मलाई नै चिन्ता छैन भने तिमीले यति धेरै चिन्ता लिनु नै किन ?? म यो जवाफ सोध्दैछु आज आफ्नैफुर्सदमा

१) युप्पारूङ् संसार जीत्न हिडेको हूँ म आकस्मिक- बिच यात्रामा ठुलो पानी परेको थियो छाता बोक्न बिर्सिएको दिन हो तिमीले पहिलो भेट भएको थियो हाम्रो, आकाशमा विजुली चम्किनु, मेघ गडाङगुडुङ ठूलोसित गर्जनु रातोपीरो भएर लजाऊदै तिमीले मेरो शरिरबाट हात हटाऊनु ठिक, त्यसैबेला तिम्रा आँखाहरू निहुरीका थिए जमिन तिर छुपीछुपी निथुक्र भिजेको तिम्रो शरिर मैले हेर्नु एऊटा मिठो संयोग थियो, मौनताको बीचबाट चिया खाने प्रस्ताव गर्नु तिमीले स्विकारमा मैले टाऊको मात्रफुर्सदमा

ख्याँउ ख्याँउ टर्रो कर्कस आवाज ! अशान्ति -अशान्ति कानलाई अशान्ति ! कुकुरहरु भुकिरहेको छन् सिमापारीबाट सिमापारी पालेको कुकुरको बफादारी देखेर अचम्म लाग्छ ! मालिकको नुनको सोझो जनावरले गर्नु कुकुर पालेर छिमेकीले बाघको शिकार गर्नु यसपाली रमिता उदेक लाग्दो बनेको छ। यो सब देखेर अचम्म लाग्छ ! एउटा मोहीको अहमताले ! मालिकको गुलाम बसेको ईतिहास भुलेको छ मालिककै राखन धारनमा स्वयम् मालिक सम्झ्यौ सर्ब शक्तिमान् दाबी गर्न छोडेको छैन आफुलाई मालिकलेफुर्सदमा

प्रिय !! यतिखेर, हामी छुट्टिएको दिनदेखी ति दोबाटोहरू, आजसम्म हाम्रो प्रेमको बियोगले रोइरहेछ एकोहोरो, अहाँ पटक्कै छुट्याएको थिइएन ती दोबाटोहरुले हाम्रो प्रेमलाई थियो त, ती निस्ठुरी समयले बरु हाम्रो प्रेमको मिलनमा पुजिहेछ्न यतिखेरसम्म ती दोबाटोहरू बसाइ सर्न मानिन कहिल्यै यो मनले जिवनमा ती दोबाटोहरुबाट जहाँबाट सुरु भएको थियो हाम्रो प्रेम म त्यही दोबाटोको छेवैमा एउटा अँध्यारो कोठाभित्र हाम्रो प्रेमसँगै अहिलेसम्म बन्धित छु हरेक दिनको सुरुवातसँगै हर समय सुरु हुन्छ हाम्रोफुर्सदमा

प्रेमको यात्रामा थाकिन्न कहिल्यै प्रेमिल रफ्तारहरु कति महान छौ तिमी हगि !!! प्रेमको लागि बलिदानी दिन सक्ने मैले नि नबुझेको होइन तिम्रो प्रेमलाई दिनउस्तै थियो समय उस्तै थियो संगै भाग्य रेखा पनि अब सम्झिनु हुन्न ती दिनहरु ! उदाउनेछन् नयाँ प्रेमको एक झिल्को कोरिनेछन् भाग्यरेखाहरु हाम्रै औलाहरुले तिम्रो प्रेमको तपस्या देखेर म पटक पट्क हराएकि थिएँ मायाको संसारमा खुशिले सिमा नाघेको थियो यतिखेर बुझ्दैछु तिम्रो प्रेमको तरङ्गहरुमा जहाँ म वर्षौदेखिफुर्सदमा

यो निर्दयी समय बिग्रीएको दिनदशा नसुल्झिएको भाग्यरेखा नटुङ्गिएको कर्मरेखा यी सबै सबै झेलेर यो सबै रेखाहरुको सिमा भत्काउदै तिम्रो मायाको प्यास बोकेर अनेकौ समुन्द्रहरु छिचोल्दै भौतारिएको एउटा प्यासी मनलाई डोर्‍याएर तिम्रो प्रेमको पुजा गर्दै बांचिरहेको छु तिम्रै वरिपरि एउटा यायावर जिन्दगी । अब हुनेछैन कुनै भुल कोहि आउने छैनन भङ्ग गरिदिन मेरो प्रेमको तपस्या म सुनिरहनेछु तिमिले गाएका प्रेमिल भाकाहरु ध्यानमग्न हुनेछु तिम्रो मनको आवाजमा तिमि परिबन्धका सिमाहरु तोड्ने साहसफुर्सदमा

एकाएक दृष्टि घुमाउदै सत्य कुटिल मुस्कानमा मुश्किलले छोप्दै, केही थान प्रश्नका विरुद्ध  दुई थान प्रश्न निगाह हुन्छ , ‘नक्शा चाहिएको कि भूमि ?’ ‘जीवन चाहिएको कि स्वतन्त्रता ?’  मानौं, जे जति यहाँ सबै छ उनै दाताको गोजीबाट बकस भएको छ मैले सोधेँ भने – महाराज , सास र शरीर मध्ये  कुनचाहिँ टक्रयाँउ हजुरलाई?, माटो र मुटु मध्ये  कुनथोक बक्सिउँ हजुरलाई?, जवाफ छ? होइन भने , प्रश्न होइन जवाफ नै चाहिन्छफुर्सदमा