तपाईं अहिले साहित्य सम्बन्धी खबरहरु हेर्दै हुहुन्छ |

कता हो जेली काता हो गाठि राजनितिक गिद्दिको रेसाहरु यो अकरे पहाड चढ्नु गाह्रो छ लुलो पाउ कच्चा दिमाग र कमजोर आत्मालाई उछाल कताबाट कता बटारिन्छ कहिले कही त यो हुन्डरिको बेग देखी पनि उदेक लाग्छ कोहिलाई पछुतो कोहिलाई अछुतो वैधता र अपनत्व नभएपछी न तालु समाएर घोप्टिनु न त आकाश हेर्नु मौरिको राना छुटिएर दुई घार भएपछि छिट्पुट अलमलिएर भित्तामा टासिएर तालु जोतिरहेछ तोरी फूल्ने फाटहोईन राजनिती मैदान जहाँफुर्सदमा

चेतना- बन्जरताले ढाकेको छ मानव -सम्पूर्णता खोज्छ युगले थिचेर ईतिहासले ढाकेर समयले चेप्टाएर सभ्यताले छोपिएर आफ्नै मष्तिकको गुलामीले थिचिएको छु,आफै भित्र पुरिएको छु, हिऊदको बदल भएको छु अनादी समयको राजदुत भएको छु सागुरो,चेप्टो, बिभाजित छन् आकाश स्वास फेर्न, पैताल राख्नै गाह्रो छ अन्ततोगत्व- मुश्लीहरूले हिर्काएर दुम्सीका काडाहरू छेडेर भगाऊनु छ,मा..थि माथिसम्म आकाश विशाल र स्वतन्त्र फराकिलो बनाऊनु छ तस्तरी नै सागुरो छन् हामीले हिड्को बाटो वासाडं् भिरेर तिन तियाली तिनफुर्सदमा

तास फोटो आहा! आज भन्दा कम्तिमा पनि डेढ दशक अघि कति ठूलो महत्त्व थियो । कति ठूलो प्रयाय थियो यादहरु संगाल्न । प्राय घर घरको सिकुवाहरु लस्करै झुण्डिएका तास फोटोको फ्रेमहरु ले सानो तिनो ग्यालरी लाग्थे । प्रत्येकको पर्स भित्रका साईड पकेटहरु मा एक दुई तास फोटो जरूर भेटिन्थ्यो । यिनै तास फोटोमा अल्झिएको याद बोकेर नेपाली साहित्यको आँगनीमा टुप्लुक्क हाजिर भएकी छिन् कवि सुष्मा रानाहमा । आँगनीमा भर्खर उनलेफुर्सदमा

इतर अभियान्ता कवि सुष्मा रानाहँमाको कविता संग्रह “आमाको तासफोटो” र कवि एवम् कथाकार दिपा मेवाहाङ राई सम्मिलित “छकालै” (२० श्रष्टाका संयुक्त कथा संग्रह) कोरियामा लोकार्पण सम्पन्न भएको छ। कोरोना महामारीको समयमा सामाजिक दूरी कायम गर्दै जनवरी २४ का दिन दोङ्देमुन स्थित निक नेपाल ट्राभल्सको सभाहलमा कार्यक्रम गरिएको थियो। लोकार्पण समारोहमा कवि सेसेफुङ सेर्मा र कवि शकुन “आँशु” वक्ताको रुपमा उपस्थित भएका थिए। पुस्तकमाथी विचार राख्दै कवि सेर्माले आमाको तासफोटोभित्र मायाफुर्सदमा

गरिमा, सम्बोधन बिना नै लेखन सुरु । खासै के भन्ने समय आफ्नै रफ्तारमा चलिनै रहेको छ । चाहेर वा नचाहेर पनि । रोक्न र छेक्न सकिने अबस्था पनि छैन । आराम बिरामको कुरा के भन्नु यस्तै नै छ चलिरहेको जसो तसो । मैले बिगत झण्डै दुई महिना देखि सोचि राखेको कुरा भनेको एउटै हो के भएछ कुन्नि गल्ति ? उत्तर त अहिले पनि ठम्याउन सकेको छैन । जेहोस केही नफुर्सदमा

जब मैले भोकको भाषा बुझ्छु भन्ने लाग्यो मेरि आमाले एकदिन भन्नू भो- बाबू तँ जन्मिदा मैले पेटभरी खान सम्म पाएको थिँइन आधा पेट खाएरै हुर्काएको हुँ तँलाई लामो दुस्मनी छ भोकसँग मेरो आमाको आफ्नो दुष्मनसँग कुनै प्रतिरोध नगरेको देखेपछी फेरि भन्नुभो आमाले बारम्बार भनिरहनुभयो त्यसपछी- कान्छा- मैले भोकसँग लाप्पा खेलेरै यत्रो बनाएँ तँलाई हृदय भत्किएर बाँकि थिएन कुनै भग्नावशेष र पनि नयनका आलीहरु थाम्ने कोसिस गर्दै भनेँ- आमा- तपाईंको दुस्मनसँगफुर्सदमा

सउल । अन्तर्राष्ट्रिय साहित्य समाज (अनेसास)को अधिवेशनमा कवि तथा गीतकार प्रमोद सारंगले उम्मेदवारी दिएका छन। विगत दुई दशकदेखि नेपाली भाषा साहित्य र सङ्गीतको उन्नयनमा उल्लेखनीय योगदान दिएका उम्मेदवार सारंगले विभिन्न संघ संस्थामा रहेर काम गरिसकेका छन । अनेसास केन्द्रीय कार्यसमितिको चुनाव नजिकिदै गर्दा सदस्य पदका उम्मेदवार प्रमोद सारंगको जीत निश्चितप्राय: देखिएको अनेसास कोरियाले जनाएको छ । उनको उम्मेदवारीको पक्षमा तीब्र पारिएको प्रचारप्रसार र उनको छविलाई आ’क