कोरिया : कम्पनी


सिमा लामा
कोेरियाको बसाई तीन वर्ष पुग्यो । यो समयमा तीन कम्पनीमा काम गरेँ । ती काम गराईका अनुभव तीन जिन्दगीका अनुभव थिए । तीन जुगको अनुभव । तीन बर्ष अघिका मेरा सोचाइ तीन बर्ष अछि धेरै फेरिए । देश दुनियालाई हेर्ने नजरिया फेरियो । नातासम्वन्ध पनि फेरिए होलान् । कति गासिए पनि । आजकाल मैले त्यस्ता कुराको हिसाव राख्नै छाडेँ । हो, समयले मलाई फेर्यो । म फेरिएँ । कसैको लागि राम्रो भएँ हुँला कसैको लागि नराम्रो । सबै राम्रो त कथामा सुनिने देबीदेबता त हुदैनन् । म नाथे मान्छे कसरी हुन सक्छु र ?
काठमाडौको गल्लिमा कोरियाको कथा मैले पनि सुनेको हुँ । आज पनि उस्तै छ । मेरा कथा पनि कतै भनिदो हो कि ? राम्रै राम्रोको सफलताको कथा ? केही नभएको ‘हरितन्नम’ हामीले पढाउने ठाउँमा गाउँबाट ऋण काढेर पढ्न आयो । दिन भनेन । रात भनेन । कोरियनको कोरियन । पढेको पढेकै । ठ्याक्कै पास गर्यो । कोरिया गयो । पैसा कमायो । सहरमा घर बनायो । राम्रो खानदानीको घरमा नातासाइनो जोड्यो । छोराछोरी जन्मायो । राम्रै राम्रो गर्यो । कथा भन्नेले कहिल्यै मलाई दुःखका कथा सुनाएनन् । कहिल्यै पीडाका कुरा सुनाएनन् । त्यसैले कता कता मनमा कमाउने बिचार आयो । मन न हो । सहरमा केही गरेर देखाउने जाँगर चल्यो । कोरियाको भुत चढ्यो ।
छोरी मान्छेलाई बिदेश अहिले पनि राम्रो मान्दैनन् । घरपरिवार सबैका उस्तै हुन् । चिन्ता गर्छन् । मेरो परिवार पनि त्यही समाजका मान्छे हुन् । मैले परिवारलाई सम्झाएँ । पैसा कमाउछु । पठाउँछु ।
‘दुःख पाउँछेस ।’ बाले भने ।
कुन चाहि देशमा हामीले सुख पाएका छन् र ? अर्कोको देशमा गाह्रो हुन्छ । त्यो त सबैलाई थाहा छ नि । तर कमाउनको लागि केही दुःख त गर्न पर्यो नि । उल्टै मेलै बाआमालाई सँगै राखेर ‘लेक्चर’ दिएँ । शायद बाआमा खुशी भए होलान् । गर्ब नै गरे कि । यस्तो राम्रो छोरी भनेर । बाआमाका हामी दिदी बिहिनी मात्र छौ । घरको भार म थाम्छु । कति न के गरौला भनेर सम्झाएँ । बाआमाले मेरो कुरा पत्याए शायद । पढ्न दिए ।
पहिलो दिन कोरियन पढ्नलाई जाँदा मनको खुट्टा सउल तिर पुगेको थियो । झन इन्स्टिच्युटका भाषा पढाउने सरले थपथाप कथा सुनाए पछि कोरिया पुरै घुमेर काठमाडौको बंगलोमा आनन्दले निदाइरहेको थियो मन । चुलबुले मनलाई भाषा पढ्न लगाएँ । कहिल्यै कतै नसुनेको शब्दअर्थलाई बोल्ने प्रयास गरियो । मुखमा कस्तो असजिलो लाग्ने पटक पटक बोलियो । कहिल्यै नलेखेको भाषा लेखियो ।
पहिलो पल्ट सरले मेरो नाम कोरियन भाषामा लेखेर देकोथेँ । छक्क पर्दै हेरेँ । यस्तो पनि अक्षर होला र ? शंका लागेपनि रटेको रटेकै गरियो । शब्दार्थ पनि त्यस्तै । आफ्नो मनले त्यसको अर्थ अरु नै होला भन्ने लागे पनि रटेको रटेकै गरे पछि हो झै लाग्ने रैछ ।
नाम के हो ?
कति सालमा जन्मेको ?
कुन देशको ?
काम सजिलो छ ?
गाह्रो छ कि कस्तो छ ? आदिइत्यादी । एक महिनामै कोरियनको सामान्य भाषा बोल्न आयो ।
बाआमाले मैले भाषा पढ्न थाले पछि कहिल्यै कुनै कुरा सोधेनन् । कहिले कही मैले चर्को स्वरमा कोरियन भाषाकको शब्दार्थ घोक्दा आमा अचम्म मानेर हेर्थी । के के पढ्छे यो भनेर होला । पास गरे पनि ठीक नगरे झन ठीक भन्ने थियो बाआमाको चाल ।
……………………
पास भएको पहिलो लटमै उड्नेमा परियो । केटीहरुलाई कोरिया उड्न समय लाग्छ भन्थे । झन मेनुमा पास गर्ने त कहिले हो कहिले ? कति त जानै पाउदैनन् भन्थे । म शायद भाग्यमानी भएँ की ? इपियसको जाकेट टोपि लाएर एयरपोर्टमा पुग्दा धेरै लाज जस्तो डर जस्तो अनुभव भो । पहिलो पल्ट लामो फ्याइटको उत्सहा अर्कै थियो । इपियसबाट कोरिया पुग्नेले जस्तै मैले पनि ट्रेनिङ लिएँ । अझै मनमा डर थियो कम्पनी कस्तो हुने हो । गाह्रो त गाह्रै होला ?
साँघुरो गल्लिबाट यसो छिरेर गए पछि पुगिने पुरानो घरमा कम्पनी रहेछ । काम धोबीको अर्थात लुगा धुनु पर्ने सेथाक्सो । ठूलो मेसिनमा कपडा उचाल्ने, मेसिनै कपडा धुने काम केटाहरुको काम थियो । यता पनि मेरो देशमा झै केटाले गर्ने काम र केटीले गर्ने काम भन्ने चलन रहेछ ।
मेरो काम धोएर निस्किएको कपडालाई आइरन गर्नु, पट्याउनु र प्याक गर्नु थियो । काम यति छिटो गर्नु पर्ने कि सास फेर्ने फुर्सत नहुने । चार पाँच घन्टा काम गरे पछि थाकेर चुर । फिक्स डिउटी छैन । कहिले रातका ११ बज्छ । कहिले सात आठ । सार्बजानिक बिदाको समयमा काम गरेको पैसा पनि नदिने ।
बस्नको लागि पनि राम्रो ब्यवस्था थिएन । म र एक जना दिदी सानो कोठामा बस्थ्यो । ट्वाइलेट तीन तल्ला मुनी थियो । रातमा जान नै डरलाग्दो । तीन महिना कटे पछि कम्पनी छाड्नु पर्यो भन्ने लाग्यो । जता जाला जोगी भातै खाला ।
लेटर दिन गाह्रो माने पनि दियो ।
………………..
दोस्रो कम्पनीको काम ठीकै थियो । होङ माछाको मासु काट्ने । कोरियनका लागि एकदम मिठो परिकार भए पनि काम गर्ने ठाउँमा भने अचम्मको गन्ध आउने । सुरु सुरुमा त टाउकै दुख्ने गरि गन्हाउने । नेपाली दिदी बहिनी पाँच जना थियौ । रमाइलो वातावरण थियो ।
यो कम्पनीमा पनि केटाले र केटीले गर्ने काम छुट्याएको थियो । केटीले माछाको मासु काट्ने, भुँई सफा गर्ने, प्रयोग भएका भाँडाकुँडा सफा गर्ने काम गर्नु पर्ने । केटाहरुले बाहिरबाट आएको माछालाई कम्पनीमा स्टोर गर्ने । बक्साबाट झिकेर काट्नका लागि तयार पर्ने जस्ता काम गर्थे । तिनले गर्ने काम हामीले पनि गर्न सक्थ्यो तै पनि केटाले मात्रै गर्न सक्छ भन्ने चलन रहेछ ।
बजार जाँदा पनि कोरियनले होङको कम्पनीमा काम गर्ने हो ? भनेर सोध्ने । कम्पनी मात्र होइन कम्पनीमै बसे पछि मान्छे, कपडा सबैको गन्ध आउँथ्यो क्यारे ।
……………..
अहिले काम गरि रहेको कम्पनी खिमको कम्पनी हो । कोरियनहरुले भातमा बेरेर खाने खिम । काम सजिलै छ । अर्कै कम्पनीबाट रेडिमेड खिमका रोल आउँछ । मेसिनले नै काटेर सानो साइजमा बनाउँछ । मैले त्यही मेसिनले काटेर आएको साइजलाई मिलाउने बजारमा बिक्रिका लागि प्याक गर्ने ।
यो कम्पनीमा लगभग हामी केटीहरु मात्र छौ । यो काम शायद गाह्रो काममा पर्दैन कि ?
……………………….
यो तीन वर्षको तीन कम्पनीमा काम गरेका अनुभवहरु हुन् । यस्तै अनुवभ तंपाईहरुसँग पनि होलान् । महिला भएकैले कुनै काम गर्न नसक्ने कुनै सक्ने भन्ने हुँदैन । शारीरिक शक्तिले चाहि हुन्छ होला । अरु सबै हिसाबमा बराबरै छन् । आधा आकाशका रुपमा रहेको महिलालाई उचित अवसर प्रदान गर्ने हो भने गर्न नसक्ने केही छैन । गर्न सक्छन् । अन्तराष्ट्रिय महिला दिवसको सबैलाई सुभकामना ।

आफ्नो प्रतिक्रिया दिनुहोस |

ताजा अपडेट

सम्बन्धित शिर्षकहरु
  • अष्ट्रेलियाबाट दलेन्द्र गुरुङको “आरुपाटे” सार्वजनिक [भिडियो सहित]
  • तमू समुदायको ल्होसारलाई संगीतमय बनाउन “जालुमाया गुरुङ” कोरिया आउने
  • नेफिन कोरियाद्वारा “पहिचान संवाद” सुरु, पहिलो शृङ्खलामा रैथाने संगीतकर्मी झुमा लिम्बू
  • कोरियाको सौलमा डिसेम्बर १५ तारिख चासोक तङनाम मनाइने
  • ताजा अपडेट

    ईपिएस

    वन र सेवा क्षेत्रमा पनि कोरियाले नेपाली श्रमिक ल्याउने

    अनलाइन खबर दक्षिण कोरियाले यो वर्ष (सन् २०२४)देखि रोजगार अनुमति प्रणाली (ईपीएस)मार्फत थप ३ वटा क्षेत्रमा पनि नेपाली श्रमिक लिन थाल्ने भएको छ । कोरियाली सरकारले नेपालबाट वन क्षेत्र, सेवा क्षेत्र र रुट इन्डष्ट्री क्षेत्रमा पनि श्रमिक ल्याउने भएको हो । अहिले कृषि, ...

    एम टि यूको प्रतिनिधि सभा बैठक सम्पन्न, WPS को लागि संघर्ष गरिने

    प्रवासी श्रमिकहरुको अधिकारको निम्ति आवाज उठाउँदै आएको संस्था प्रवासी श्रमिक युनियन MTU दक्षिण कोरियाको प्रतिनिधि सभा बैठक २०२४ सम्पन्न भएको छ। सौल स्थित कोरियन प्रजातान्त्रिक श्रमिक महासंघ (केसिटियू) को हलमा सम्पन्न सभाले गतवर्षको गतिविधिहरुमाथि छलफल एवम ...

    राजु लामाको मंगोलियन हार्ट ब्याण्डले कोरिया तताउने निश्चित

    दक्षिण कोरियाको महान चाड सलनालको अवसरमा हुने ४ दिने लामो बिदाको पहिलो दिन फेब्रुअरी ९ तारिख नेपालको सुप्रसिद्ध गायक राजु लामाको मंगोलियन हार्ट व्याण्डको लाईभ कन्सर्टले कोरियाको माईनस डिग्रीको चिसो मौसममा नेपाली गीत संगीत मार्फत नेपाली माहोल तताउने निश्चित ...

    महिला / बालबालिका

    कोरियामा निर्मलाको अत्माहत्याले उब्जाएको प्रश्न

    मञ्जु गुरुङ ,, " म्याम म यहाँबाट निस्कन चाहन्छु । साइन मागेको पनि दिदैन । इलिगल बनाइदिन्छु भन्छ । काम पनि दिदैन । नेपालबाट आएको ६ महिना भयो । रिन ...

    कोरियामा महिलाका लागि महिलाका अध्यक्षमा पार्वती

    दक्षिण कोरियामा नेपाली महिलाहरुद्धारा संगठित महिलाको लागि महिला नाम संस्थाको अध्यक्षमा व्यवसायी तथा समाजसेवी पार्वती मोक्तान चयन भएका छन् । ...

    कोरियामा निबन्ध प्रतियोगितामा उत्कृष्ठ पुरस्कार प्राप्त लेख

    अलबिदा आमा -बाला राई निद्रामै थिएँ, म्यासेन्जरमा आएको फोनको घण्टीले ब्युझिएँ । हतार उठेर सिरानीनिर राखेको फोन तानें बिहानको छ बज्नै लागेको ...

    एनआरएन कोरियाले जुम मार्फत तिज मनाए

    एनआरएनए दक्षिण कोरियाले महिलाहरुको ठूलो चाड तिजलाई जुम मार्फत छलफल गरी मनाएका छन् । एनआरएन महिला संयोजकको नेतृत्वमा शुभकामना आदन प्रदान तथा ...